Furman śmierci (Körkarlen), reżyseria: Victor Sjöström, Szwecja, 1921
----------
Jeden z najważniejszych filmów szwedzkiego impresjonistycznego kina niemego; miał wpływ na Bergmana (ponoć oglądał go raz do roku), ale zainspirować musiał też Kubricka (szaleniec rozbijający drzwi siekierą z Furmana to późniejszy Nicholson z Lśnienia).
Inspiracją filmu była nowelka szwedzkiej noblistki Selmy Lagerlöf, ale można porównąć go również do dickensowskiej Opowieści wigilijnej. W tym przypadku chodzi o wigilię Nowego roku. Pijak i socjopata umiera w ostatnich chwilach starego roku co, zgodnie z tradycją, skazuje go na całoroczne powożenie furmanką śmierci. Zanim przejmie obowiązki od poprzedniego woźnicy, ten pokaże mu zgubne konsekwencje jego godnego pożałowania żywota (to moralitet).
Opowieść szkatułkowa (bohater opowiada historię, której bohater opowiada historię), interesująco, jak na owe czasy, przedstawiona (zmienna kolorystyka kadrów, efekty specjalne [przeźroczysty zaprzęg śmierci]), wybitna, wyraźnie odstająca od reszty obsady, główna rola w wykonaniu reżysera i scenarzysty filmu - Victora Sjöströma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz